Voor Sweat and be Fit was ik in de gelegenheid om Mervyn van Gompel te interviewen over hemzelf en zijn vriendin Chloe Vincent. Beiden zijn ze op de mooiste plekjes van de aarde te vinden voor pittige Ultra Trailruns. Vooral Chloe heeft een indrukwekkend CV als Ultra Trailloopster. Met onder meerdere zeer lange Utra’s. Zo was ze de eerste vrouw tijdens de Bello Gallico (160 kilometer) in 2017 en tweede vrouw bij The Great Escape (161 kilometer) in 2018 om maar enkele resultaten te noemen. Tijd om eens nader kennis met hen te maken.
Kun je wat meer over jezelf vertellen en hoe je in aanraking met trailrunning bent gekomen?
‘Ik woon al mijn ganse leven in België. Sinds vorig jaar woon ik samen met mijn hond in een busje, wat me erg bevalt. Pendelen doe ik dus niet meer, en in het weekend gaan we waar we willen (ik werk vier dagen in de week en heb elke maandag vrijaf). Sinds een jaar of vijftien doe ik aan trekking, waarbij vooral Scandinavië en het Verenigd Koninkrijk me aanspreken. Ik merkte dat mijn trekkings steeds sportiever werden, en als voorbereiding op trekkings ging ik ook al eens hardlopen. Daardoor ben ik nu een jaar of drie geleden bij trailrunnen uitgekomen.’
En Chloe?
‘Chloe is Nieuw-Zeelandse, maar heeft al flink wat gereisd en heeft onder andere in Korea en Londen gewoond. Sinds een jaar of vijftien woont ze in Dresden, Duitsland.’
‘Ze is mede-oprichtster van de V3K, een wedstrijd die veganisme promoot over de vijftien toppen boven de 3.000 voet in Snowdonia. Ze werkt als chef, ook omdat dit een beroep is dat haar in staat stelt ongeveer overal in de wereld werk te vinden. Zo heeft ze bijvoorbeeld enkele jaren haar eigen vegan restaurant gehad in Dresden, Flax. Haar ouders wonen nog in Nieuw-Zeeland en haar broers in Londen. Lopen doet Chloe al een jaar of tien, met vooral focus op ultra. Van haar vader heb ik begrepen dat ze sinds haar vierde “her own boss” is. Al van jongs af aan heeft ze een erg sterk rechtvaardigheidsgevoel, waardoor ze ook al snel de keuze maakte om vegetarisch te leven.’
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
‘Chloe en ik hebben elkaar in december 2016, de avond voor de start van de Bello Gallico 50 mijler, met iets te veel la Chouffe op leren kennen. We zijn online in contact gebleven. In Mei 2017 heb ik mee gedaan aan de V3K en heb ik besloten dat vlees eten inderdaad niet nodig en niet wenselijk is. Sindsdien ben ik zelf ook vegetariër. We zijn met elkaar in contact gebleven, vooral rond de Legends Trail wedstrijden, waar we vaak ganse nachten samen liepen. Afgelopen zomer hebben we beide ook de Grossglockner Ultra Trail in Oostenrijk gelopen. Daar is toen iets veranderd tussen ons. Hoewel de afstand Dresden – België voor de nodige uitdagingen zorgt, zien we elkaar nu één of twee keer per maand. En wij hebben besloten onze toekomst met elkaar door te brengen. Vorige week heb ik Chloe ten huwelijk gevraagd, en we zijn nu volop aan het bekijken hoe we ons leven met elkaar kunnen doorbrengen en waar we dat willen doen. De vereisten om naar Nieuw-Zeeland te emigreren zijn niet van de poes, maar waar een wil is, is een weg.’
‘We zijn beide dus wel vegetariër en thuis ook veganist. Als we ergens buitenshuis eten, is het vaak minder strikt. Ik denk dat ik hierin de boosdoener ben.’
Als je kijkt naar jouw trailruns, waar ben je dan het meest trots op?
‘Zelf ben ik het meest trots op het finishen van Ultra Trail Snowdonia vorig jaar, 180 kilometer en een tussen de elf- en twaalfduizend hoogtemeters door Snowdonia. Van de vijfenvijftig starters was ik de laatste finisher en daarmee dertiende. Dat was twee maanden na het finishen van de 250 kilometer Legends Trail, ook geen kleintje.’
‘Ik ben niet erg zeker of ik zelf aan ultra wil blijven doen. Voor mij is het vooral een manier om buiten te zijn, te spelen, mensen te leren kennen. Dat kan ook op andere manieren natuurlijk. Ik had me dit jaar als voornemen gesteld een running streak te doen van minstens vijf kilometer per dag, maar ben gestopt na vijftig dagen. Ik denk dat ik zelf niet echt een hardloper ben, maar eerder gewoon erg graag buiten ben. Daarin vinden Chloe en ikzelf elkaar ook. We volgen ook helemaal geen trainingsschema’s, maar lopen beiden eerder “wanneer we zin hebben”. Dat kan vaak en lang zijn, maar ook even helemaal niet.’
Sinds wanneer ben je vegan en hoe geef je dat vorm?
‘Zelf ben ik sinds de V3K in mei 2017 vegan. Ik ben niet erg fanatiek moet ik toegeven. Thuis eet ik vegan, maar sommige keuzes zijn best moeilijk. Bijvoorbeeld leren schoenen waarvan je weet dat die jaren kunnen mee gaan, of vegan schoenen die waarschijnlijk sneller verslijten? In mijn ervaring is het erg eenvoudig om vegetariër te zijn. Maar vegan buitenshuis is een regelrechte ramp. In nagenoeg alles zit wel mayonaise, boter of eieren in verwerkt.’
‘Chloe is vegan sinds 2001, hoewel dat recent wat meer richting vegetarisch is gegaan, vooral in het sluiten van compromissen met de buitenwereld. Voedingsstoffen hebben we beiden eigenlijk niet als probleem ervaren, we nemen, naast B12, ook geen supplementen. Wij krijgen ook steeds de vraag hoe je als vegetariër of vegan voldoende binnenkrijgt, alsof dat probleem bij een omnivoor niet speelt Op je voeding letten, is sowieso belangrijk. Daarnaast laten we wel ongeveer jaarlijks een bloedproef afnemen, just in case.’
Wat zijn jullie plannen voor 2019?
‘Dit jaar zal vooral in het teken staan van huwelijk, hoe en waar samenleven, eventuele emigratie naar Nieuw-Zeeland. We zijn wel allebei ingeschreven voor de 100 mijl Ultra Trail Snowdonia, maar verder hebben we weinig sportieve doelen.’
Categorieën:Interviews, Lifestyle, Vegan
Sweat and be fit 
Mooi verhaal! 🙂
LikeLike