Al sinds eind mei ben ik geblesseerd en heb ik niet meer hardgelopen. Damn, wat mis ik dat! Na tape, krukken en een enkelbrace, heb ik sinds twee maanden intensieve fysiotherapie bij Dannenburg Fysiotherapie in IJsselstein. De eerste weken een paar keer per week om het vocht uit mijn enkel te krijgen. Nu nog één keer in de week in de sportzaal van de praktijk en verder thuis oefenen. Sinds drie weken mag ik ook weer kleine stukjes hardlopen. Helaas wel op de loopband en niet heerlijk buiten.
Natuurlijk heeft deze blessure grote impact op eerder gesteld doel om in juni 2019 een trailrun van 111 kilometer langs the Hadrian’s wall te rennen. Ook heb ik de Heuvelrugloop, de Devil’s Trail en de Wisenttrail aan mij voorbij laten gaat. En mijn startbewijs voor de Bello Gallico, tachtig kilometer door de Ardennen, heb ik deze week verkocht. Maar de achterliggende gedachte achter mijn doel laat ik uiteraard niet los. Het uiteindelijke doel is fit, slank (een gezond gewicht) en een ultraloper worden. Aan mijn conditie moet ik nog wel even werken en een ultraloper mag ik mij met één marathon op mijn naam zeker nog niet noemen. Maar dat gezonde gewicht heb ik inmiddels bereikt. Al mag er wat mij betreft nog wel een paar kilo’ af, met de twintig kilo die er inmiddels ben ik best wel tevreden. Hoe ik in honderd dagen heb gedaan? Dat lees je in één van mijn volgende blogs en ik ga er binnenkort ook een filmpje aan wijden.
De komende periode zal ik hard aan mijn herstel en conditie blijven werken. Want het project ‘van 111 kilogram naar 111 kilometer’ dat ik samen met Jasper ben gestart, stopt niet met de eerste de beste tegenslag. Never give up!
Hieronder een kort filmpje in het kader van het project ‘van 111 kilometer naar 111 kilometer’.
Categorieën:Movie
Sweat and be fit 
Geef een reactie