Vandaag is het ruim 100 dagen geleden dat ik bij een 4Parken City Night Trailrun geblesseerd raakte. Wat overigens een perfect en goed georganiseerde trail is. Tot op heden had ik hier nog niet over geschreven, maar voor degene die zich afvragen waarom er geen hardlooprecensies en trainingsrondjes meer verschijnen op mijn site hieronder het verhaal.
Op 25 mei 2018 rond de klok van acht uur in de avond stapte ik in de auto om naar Arnhem te gaan voor de 4Parken City Night Trailrun. Om 22:05 startte ik in de eerste startgroep. Het begon al redelijk te schemeren. Leuk, want daar kwam ik voor. Eerst door het Park Zypendaal via een omweg naar Sonsbeek Zypendaal. Een mooie route zo door het park en bos. Vervolgens door naar Klarenbeek. Leuk stukje bos en dat midden in de stad. En ja, toen sloeg het noodlot toe. Ik weet nog steeds niet of het een boomwortel of een kuiltje was. Maar mijn enkel klapte dubbel en ik hoorde een duidelijke krak. Daar zat ik dan. Ruim tien kilometer gelopen. Nog maar acht te gaan. K*t, wat deed mijn enkel pijn. Na een kwartier op een boomstronk gezeten te hebben, toch maar een stukje verder gehinkeld. Omhoog naar het hoogste punt op de route, ‘de Zevensprong’. Toen hield het echt op. Op zeven en een halve kilometer van de finish. Koude zwachtel om mijn enkel en door naar de EHBO van de organisatie. Goed koelen en vervolgens een uurtje in de auto naar huis. Onderweg overlegd met de huisartsenpost en de volgende dag met een dikke enkel door naar de SEH. De foto wees uit dat het niet gebroken was. Twee weken een drukverband. Nog steeds veel te dik. Vier weken een veterbrace. Daarna nog steeds dik. Voorlopig maar even aankijken en wat spierverstevigende oefeningen doen.
Nu, ruim drie maanden later nog altijd een dikke, instabiele enkel en elke dag pijn. Toch maar richting een gespecialiseerde fysiotherapeut voor een echo. Geen peesscheuring gelukkig, maar wel veel vocht om de pezen heen. Nu ruim een week bezig met hot-/cold-therapie om eerst het vocht weg te krijgen. Daarna langzaam weer opbouwen in het belasten en verstevigen van mijn enkel. Kortom, nog wel flink wat weekjes te gaan voordat ik weer hard kan gaan lopen. Inmiddels al wat leuke lopen af moeten zeggen. Zoals de Wisenttrail van 54 kilometer. En waarschijnlijk zal ook de Wall trail in 2019 te vroeg komen. Maar goed, eerst maar eens weer lopen zonder pijn.
Categorieën:Evenementen, Trailrunning, Training
Sweat and be fit 
Geef een reactie